چند ساعتی بیشتر تا لحظه ی ورودمان به سال جدید باقی نمانده.چیزی نمانده که در میان زمستان دلهامان ، بهار پای کوبان در را بکوبد. امسال هم بهار در میان انبوهی از دلتنگی ها میاید. در میان انبوهی از خاطره های شیرین گذشته که در این ایام دوری تنها لحظاتمان را تلخ می کنند.
بسیارند امسال کسانی که از خانهاشان دورند. از خانه هاشان دورند، زیرا خواهان آزادی و برابری بودند. که نمی خواستند ستم را پذیرا باشند. بسیارند کسانی که عید امسال را دور از آشنایانشان می گذرانند و هفت سینی نیست تا در کنارش برای آدمیان آرزوی شادکامی و نیکبختی نمایند. بسیارند آنان که نوروز امسال ، دست در دست گرم خانوادشان نخواهند گذاشت و با لبانی خندان و دلی سرشار از شادمانی سال نو را به هم تبریک نخواهند گفت.
عید امسال را به یاد تمامی آنان و در آرزوی سلامتیشان و عزمی راسخ برای حرکت در مسیرشان بر سر هفت سین می نشینیم و یادمان نخواهد رفت که چقدر به آنان مدیونیم. امسال را به یاد نویدها ، حسام ها ، شیوا ها ، کوهیارها، سپهر ها ، پیام ها و درسا ها آغاز خواهیم نمود و اطمینان داریم که :
نزدیک است آن روزی که صدای خنده هامان دنیا را پر خواهد کرد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر